به طور کلی دیدار با ایشان از آن جهت که سبب انتقال دغدغه‌ها و نظرات می‌شود، برای اساتید و دانشجویان بسیار خوشایند است. من همه‌ساله شاهد هستم که ایشان در دیدارهاشان با هیأت‌های علمی دانشگاه‌ها و نیز دانشجویان، ابتدا از مدعوین می‌خواهند که گزارشی از کارها و مشکلاتشان ارائه دهند. سپس خودشان نیز در پاسخ به آنها مطالبی را می‌گویند و متعاقباً دستورهایی نیز می‌دهند.
البته دیدارهای ایشان مثلاً با دانشجویان، آثار و نتایج مثبت روانی هم دارد که به آثار سخنانشان اضافه می‌شود. این آثار مثبت روانی از این جهت است که معمولاً دانشجویان مسائلی را مطرح می‌کنند که به حوزه‌ی اجرا و مشکلات موجود برمی‌گردد. رهبر معظم نیز در سخنانشان با طرح این مشکلات به دانشجویان اطمینان می‌دهند که به عنوان بالاترین مقام نظام به این مسائل توجه و اشراف دارند. این حالت علاوه بر این‌که برای دانشجویان تسکین‌دهنده است، باعث توجه بیشتر مسئولان به مسائل مطرح‌شده نیز می‌شود.
جلساتی که ایشان با گروه‌های مختلف برگزار می‌کنند، نشان‌دهنده‌ی اولویت و اهمیت مسائل مربوط به آنها نیز هست. دیدارهای رهبر معظم انقلاب با جامعه‌ی علمی کشور در واقع یک محفل انس است. وقتی رهبری با دانشجویان دیدار می‌کنند یا وقتی به دانشگاه‌ها می‌روند و با اساتید و دانشجویان آن دانشگاه‌ها دیدار می‌کنند، نشانه‌ی اهمیتی است که ایشان برای علم و عالم و دانشجو و دانشگاه قائل هستند.
- آیا خاطره‌ای از این دیدارها دارید؟
خاطرم هست که بنده به همراه تعدادی از اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها در زمان ریاست‌جمهوری ایشان در سال 64 به دیدارشان رفتیم. موضوع دیدار مربوط بود به تشکیل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی. این اقدامی بود که در نتیجه‌ی آن، دانشگاه‌های علوم پزشکی از وزارت علوم جدا شد و به وزارت بهداری ملحق گردید. از فواید مهم این ادغام این بود که کیفیت آموزش ما بالا رفت. همچنین آموزش پزشکی به نیازهای جامعه آشنایی بیشتری پیدا کرد و ما توانستیم پزشکان زیادی را در زمینه‌های مختلف تربیت کنیم.
در آن جلسه و پس از صحبت‌های موافقان و مخالفان ادغام، ایشان جمع‌بندی بسیار خوبی کردند و فرمودند که این ادغام برای کشور برکات زیادی داشته و ما آن را بعینه در کشور می‌بینیم. همچنین تأکید کردند که ایران این موضوع را در مقطعی مطرح کرده که دنیای علم در حال حرکت به سمت همین هدف بوده است، بنابراین ما نباید این ساختار را بر هم بزنیم.
یکی دیگر از مسائلی که نشان از عمق کارشناسی مطالب مطروحه‌ی رهبر معظم دارد، نگرش ایشان درباره‌ی نقشه‌ی جامع علمی کشور است که در صورت تحقق، بسیار راهگشا خواهد بود. این امر باعث می‌شود که حلقه‌ی اساتید و دانشجویان تحت تأثیر آن قرار گیرند. اگر اساتید کشور هم مانند ایشان مطالعه‌ی خود را تا این حجم بالا ببرند، جامعه‌ی علمی کشور وضع مطلوب‌تری می‌یابد. رهبر انقلاب با این حجم مطالعه‌ای که دارند، احاطه‌ی بیشتری بر مسائل پیدا می‌کنند.
- یکی از مواردی که رهبر انقلاب همیشه به آن اشاره دارند، موضوع علم نافع است. در زمینه‌ی تخصصی شما چقدر توانسته‌ایم علم را در خدمت مردم درآوریم؟
یکی از پیشرفت‌های ما در عرصه‌ی پزشکی، شبکه‌ی بهداشت و درمانی است که در زمان حیات حضرت امام رحمه‌الله اجرا شد. بیشتر توجه امام رحمه‌الله همیشه معطوف به محرومان و پابرهنگان بود. من که آن زمان معاون وزیر بودم، دائم با خودم فکر می‌کردم که برای این افراد چه کار باید کرد؟ تا این‌که به این نتیجه رسیدم که ما باید یک شبکه‌ی بهداشت و درمان در روستاها و مناطق محروم راه‌اندازی کنیم تا از طریق آن خدماتی را که به شهرنشین‌ها ارائه می‌دهیم، به روستاییان هم ارائه دهیم.
این شبکه به اندازه‌ای مؤثر بود که ظرف چند سال شاخص‌های سلامت ما رو به بهبود رفت و ما در این زمینه در منطقه و دنیا قدرت خارق‌العاده‌ای پیدا کردیم که در سازمان‌های جهانی و محافل مختلف مورد توجه واقع شد. الان که سه دهه از انقلاب می‌گذرد، آمریکا کارشناسان خود را به ایران فرستاده تا مطالعه کند و این شبکه را در یکی از ایالت‌های خود پیاده کند. این بزرگ‌ترین پیشرفت ما در زمینه‌ی سلامت بوده است.
پیشرفت دیگر ما همین تشکیل وزارت بهداشت و ادغام دانشگاه‌های علوم پزشکی در وزارت بهداری بوده که باعث شده ما دانشگاه‌های علوم پزشکی را در مراکز استان‌ها راه‌اندازی کنیم.
- با توجه به این پیشرفت‌ها، در ادامه چه راهی را در پیش داریم؟
حضرت آقا فرموده‌اند: انسان سالم محور توسعه است. مهم‌ترین رسالت ما هم تحقق این هدف است. برای این کار ما باید به جای معطوف کردن توجه‌مان به درمان، متوجه پیشگیری شویم و در همین راستا بیمه‌های درمانی را به بیمه‌های سلامت تبدیل کنیم. کارهایی همچون ایجاد شبکه‌ی سلامت در جهت عدالت است و همه‌ی اقشار جامعه از آن بهره می‌برند. باید به دنبال کارهایی باشیم که آثار آن در سراسر جامعه مشهود و ملموس باشد.
منبع گفتگو
